Na vertrek uit houtzagerij Boekel bleek al snel dat het wederom een fantastische skidag zou worden.
in ieder geval wat het weer betreft dan.

Om een uurtje of 10.30 werd de eerste lift naar boven gepakt. We maken ons een beetje zorgen over de oude vertrouwde dikke onverstaanbare liftwachter die de voorgaande jaren in het hokje boven aan de piste zat. Hij is nog niet gesignaleerd namelijk, terwijl hij er altijd standaard achter z'n raam met een biertje zat te kijken naar de uit de lift stappende wintersporters. Misschien heeft hij tegenwoordig slechts een parttime baan, maar het kan ook een algemene ontstoffing van de hele gemeente St. Englmar zijn, de ouwe badmeester is namelijk ook al verdwenen…

Maargoed, het skiën, de draai werd snel weer gevonden en dus kon er gezocht worden naar enige opleuking van het parcours. Daar waar vorig jaar het bospaadje een mooi uitdagend alternatief was, ligt het pad er nu wel een beetje saai bij. Er zijn nauwelijks springhobbels te vinden. Langs de linkerpiste zijn gelukkig wel wat mooie heuveltjes en langs het liftpad van de kleine piste ligt een soort dijkje die ook een lancerend effect geeft. Anderen van de groep zoeken de afwisseling meer in andere skimethoden. Marco en Eline bijvoorbeeld gaan het liefst recht naar beneden om op het laatste moment te remmen.
Ook een hondje onderaan de piste die staat vastgebonden aan een vangnet wordt al snel een object waarmee het skiplezier kan worden vergroot. Er gaan er drie op het hondje af en remmen vlak voor de hond, zodat deze een wolk sneeuw over zich heen krijgt… Jammer genoeg is het filmpje net niet gelukt en ook de foto's geven niet echt goed weer hoe grappig het er uit zag. Toen even later het fototoestel klaar stond om de volgende lichting van 'operation D.O.G.' vast te leggen op de gevoelige plaat kreeg het baasje dat in de gaten en ging voor het beest staan. Nou, dan het baasje ook maar wit! Maar dat ging helaas niet door, want er kwamen nog meer mensen vlak bij het beest staan, zodat er te veel onnodige slachtoffers zouden vallen.

Dan maar weer wat klooien in de lift. Altijd leuk! Daniël besluit halverwege uit te stappen om bij Bertje weer aan te haken, want die zat even verderop in z'n eentje. Daar had Bert niet zo'n zin in, waardoor hij een lekker stukje sneeuwhappend aan het anker hing. Jitta en Guido hadden volgens hen nog wel een plekje vrij, dus toen haakte Daniël daar maar aan. Helaas moest Jitta hierbij door omstandigheden loslaten...beetje jammer....uit solidariteit besloten we toen allemaal maar uit te stappen. Toen kwam Marco echter voorbij en die had nog een plekje vrij, want die zat in z'n eentje. Dus ik ben toch maar naar boven gegaan met deze gratis lift…

Vanavond helaas weer de Gipfel dicht, dus we moeten ons maar ergens anders mee vermaken. (dit werd dus het carnavals-feestje in het zwembad, waar we nog getuige waren van een heuze huwelijksaanzoek).

Een iets grotere selectie van de foto's van maandag vind je hier en hier.